کد مطلب:164605 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132

در اشعار سایر ناس است
بنا بر روایت بحار:

اول مرثیه كه برای آن جناب گفته شد، قول عقبة بن عمر السهمی از بنی سهم بن عود بن غالب بود كه گفته است:




اذا العین فرت فی الحیاة و انتم

تخافون فی الدنیا فاظلم نورها



مررت علی قبر الحسین بكربلا

ففاض علیه من دموعی غزیرها



فما زلت أرثیه و أبكی لشجوه

و یسعد عینی دمعها و زفیرها



و بكیت من بعد الحسین عصائب

أطافت به من جانبیها قبورها



تا آخر ابیات [1] .

و شافعی كه از ائمه اربعه ی عامه است گفته است:



تأوه قلبی و الفؤاد كئیب

و أرق نومی فاسهاد عجیب



فمن مبلغ عنی الحسین رسالة

و ان كرهتها انفس و قلوب



ذبیح بلا جرم كأن قمیصه

صبیغ بماء الارجو ان خضیب [2]



و از آن جمله مراثی دعبل خزاعی است كه در خدمت حضرت رضا - علیه السلام - خوانده:



افاطم لو خلت الحسین مجدلا

و قد مات عطشانا بشط فرات



اذا للطمت الخد فاطم عنده

و أجریت دمع العین فی الوجنات



تا آخر ابیات [3] .

و جمع مراثی در كتاب بحار است به آن جا رجوع كنند [4] .



[1] بحارالانوار 242:45.

[2] بحارالانوار 253:45.

[3] بحارالانوار 257:45 و 258.

[4] بحارالانوار 294 - 242 : 45.