کد مطلب:164605
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:132
در اشعار سایر ناس است
بنا بر روایت بحار:
اول مرثیه كه برای آن جناب گفته شد، قول عقبة بن عمر السهمی از بنی سهم بن عود بن غالب بود كه گفته است:
اذا العین فرت فی الحیاة و انتم
تخافون فی الدنیا فاظلم نورها
مررت علی قبر الحسین بكربلا
ففاض علیه من دموعی غزیرها
فما زلت أرثیه و أبكی لشجوه
و یسعد عینی دمعها و زفیرها
و بكیت من بعد الحسین عصائب
أطافت به من جانبیها قبورها
تا آخر ابیات [1] .
و شافعی كه از ائمه اربعه ی عامه است گفته است:
تأوه قلبی و الفؤاد كئیب
و أرق نومی فاسهاد عجیب
فمن مبلغ عنی الحسین رسالة
و ان كرهتها انفس و قلوب
ذبیح بلا جرم كأن قمیصه
صبیغ بماء الارجو ان خضیب [2]
و از آن جمله مراثی دعبل خزاعی است كه در خدمت حضرت رضا - علیه السلام - خوانده:
افاطم لو خلت الحسین مجدلا
و قد مات عطشانا بشط فرات
اذا للطمت الخد فاطم عنده
و أجریت دمع العین فی الوجنات
تا آخر ابیات [3] .
و جمع مراثی در كتاب بحار است به آن جا رجوع كنند [4] .
[1] بحارالانوار 242:45.
[2] بحارالانوار 253:45.
[3] بحارالانوار 257:45 و 258.
[4] بحارالانوار 294 - 242 : 45.